ن وَالْقَلَمِ وَمَا یَسْطُرُونَ ﴿۱﴾

روز قلم بهانه ای شد تا اولین باری که شروع به نوشتن کردم یا بقولی دست به قلم شدم را به یاد بیاورم ؛حدودا تابستان سال 89 بود زمانیکه بابا لنگ دراز را برای بار شونصد هزارم میخواندم تصمیم گرفتم من هم نامه ای به بابا لنگ دراز زندگی خودم بنویسم که البته با شکست مواجه شد چون کسی را پیدا نکردم که پاهایش خیلی خیلی  بلند باشد و بتوان بابا لنگ دراز خطابش کرد (به افکار دوران طلایی نویسندگی من نخندید همه از همین جاها شروع کرده اند )نالان و گریان رفتم سراغ مادرم و قضیه را برایش تعریف کردم ،گفت که برای برادر کوچکم که دو سه ماهه بود نامه بنویسم تا وقتی بزرگ شد بخواند و کیف کند ،من هم خوشحال و خندان کاغذ و قلم به دست گرفتم تا دو سالگی برادرم برایش هر ماه دو سه تایی نامه مینوشتم البته بین خودمان بماند یکی دوسال بعد که به خونش تشنه شدم و کارهایش جانم را به لب رساند همه نامه ها را دادم آشغالی شهرداری برد هر چند بعد تر پشیمان شدم اما فایده نداشت ،در همان حدود ها بود که بلاگفا را پیدا کردم هر چند یک بچه 12 -13 ساله مگر چه افکار کامل و پخته ای دارد که برای دیگران خیلی جذاب باشد ://

این شد که رفتم سراغ فن وب ساختن برای خواننده های خارجی مورد علاقه ام ،نذارید یادآور شوم که چه دوران تباهی بود ؛اما خب آن موقع ها من طرفدار تیلور سویفت و د وانتد و آوریل لاوینگ و سلنا گومز بودم که سلیقه جذابی به حساب می آمد

حدودا سال 93 اینطور ها بود که با بیان آشنا شدم و تازه فهمیدم نوشتن یعنی چه ،شروع به روزمرگی نوشتن کردم ،متن های مختلف نوشتم و پله پله با اصول نوشتن  و وبلاگ نویسی آشنا شدم،دوستان زیادی پیدا کردم که مثل خانواده ام میمانند و در بطن و جانم ریشه دوانده اند  ....

حالا که در این جا قرار دارم راهی طولانی در نوشتن را پیش رویم می بینم و دلم به حال کتاب های نصفه کاره ام که بخاطر کنکور یک گوشه خاک می خورند  می سوزد و دلم پر میزند که کنکور بدهم و نوشتن شان را از سر بگیرم  ...

پ ن :نویسنده های عزیز بیانی ،رفقای جذاب و دوست داشتنیم که تو نوشتن استادین روز قلم  مبارکتون باشه :)))

پ ن 2 :من وفا دارم 

به این خودکار واین  اشعارغم 

می نویسم تا قلم تنها نماند مثل من ....

پ ن 3 : شما از کی شروع به نوشتن کردید رفقا ؟؟؟